Հարութ Մնացականյանը արցախյան մшրտերի ամենից ակտիվ ու նվիրված մասնակիցներից է: Նա այս մшրտերին բազմաթիվ լավ ընկերներ, մտերիմ մարդիկ, եղբայր ու հարազատներ է կորցրել: Իր հերթական հրապարակումը Հ. Մնացականյանը նվիրել է իր հարազատ մարդկանց՝ Նարեկի, Թովմասի, Բոսյայի և այլոց, ովքեր անմահացել են մարտերի ժամանակ:
Իր խոսքին կից՝ Հարութը նաև հանրայնացրել է մի փոքրիկ նկարահանված նյութ, որտեղ երևում է, թե ինչպես են տղաները գնում մшրտի: Նրանք գնում են երգելով՝ մшրտական բարձր տրամադրությամբ:
Հարութն արցախյան բարբառով գրել է հետևյալը. «Նարեկ… իմ ճոխտակ, իմ ամենահարազատ հնգեր, իմ ախպեր, ամենադուխավ տղա… հրսնքես օրը Կառես նհետ ծանոթացեր, փսկվեցիք, մհենգյ Արոկեն ու Սառեն ես հինչմ ըսլան վեր ասին քերի պապան հորա՞…
Թովմաս… ա կյուլի սերտ կերած… Բոսյա ա հավատարիմ հնգեր վեր միշտ լոխճիս մասին մտածալս, մինչև վերջին պահը Թովմասեն Նարեկին կոխկենս իլալ….
Ես ծեր ծիծաղեն մատաղ, հու՞նց ապրինք առանց ծեզ, հու՞նց… Հ.Գ. Ասալմ պերիք Հայ Տանկիստ երգը միացնինք, տուք էլ թա չէէ, տժժամնք….»
