Արմեն Հովհաննիսյանը գրում է. «Բանակի քանդման ակունքներում կանգնած գեներալները, ովքեր qինելու փոխարեն, qինել են իրենց փորերն ու դղյակները, առանց ամոթի էսօր իրավիճակը շարունակում են մանիպուլացնել։ Ազգակործանները՝ օհանյան, դավթյան արտակ, վիտո ու բանակիս փողերը լափած մեծ մասի գեներալներ դուք եք, ովքեր միայն ու միայն դրամապանակի ու վզի հաստության մասին են մտածել։
Օրինակ ես ծառայել եմ օհանյան կոչվածի պաշտպանության նախարար եղած ժամանակ՝ անգամ սնունդը ողբալի վիճակում էր, էլ ուր մնաց զենքի մասին ասեմ։ Մի մեղադրեք ներկայիս իշխանություններին, Փաշինյանին նրա մեջ, որ փորձեց 25 տարվա լափածից հետո բանակիս մեջքը ուղղել։
Այլ բանա, որ հայի տականքն ու դավաճանն ուրիշ են, այլ բանա, որ խփեցին թիկունքից երկրի ղեկավարին ու ԶԻՆՎՈՐԻՍ, բայց միեւնույնն է, բանակիս զենքի, զինամթերքի, սննդի գողեր, դուք ոչ միայն իրավունք չունեք խոսելու, այլ նաեւ անհայրենիք ու ազգիս սուգը չհարգող դիշովկեք եք ում միայն ու միայն փողն ու լափամանի լափնա հետաքրքրում։
Էսօր ընդդիմություն կոչվածի մեջ ցավոք չկա մեկ առողջ ուժ, որ չմտածի աթոռի մասին, որ իսկապես համախմբվի, էս վիճակից դուրս գալու ուղիներ փնտրի։ Անկասկած բոլոր էն մարդիկ, ովքեր պատասխանատու են էս իրավիճակի համար պատասխան տալու են, բայց հիմա իմ երկիրը, որի հզորության համար ես պայքարել ու պայքարում եմ, որի համար ես իմ ներուժն եմ դնում իմ կարողացածի չափով՝ ցնցումների տանել պետք չի։ Ընդդիմադիր աղբակույտն ու նրանց սատարող փողով գոգգոռացողները կեղծ ու անհայրենիք են։
Հա ես շատ եմ ուզում, որ եղած թավիշն էլ, փոխվի հանուն արդարության վերականգնման կոպտության, ավելի ճիշտ ոչ թե կոշտության այլ միակ տարբերակը անթավիշ Հայաստան ունենալն է, որին ես միշտ կողմնակից եմ եղել, քանի որ հազար տարվա լափակերներին միայն անթավիշությամբ կհաղթի պետությունը։ Վերահաստատում եմ ԲԱՆԱԿԸ, կռված տղերքն ու ժողովուրդը Փաշինյանի կողքին են, իսկ մյուս կիսակապիկներին խորհուրդ կտամ վերացնեն թատրոնն ու գնան տները»:
